På dei fleste gardane var det eldhus. Her var det grue eller vedomn kor dei kokte klesvasken og varma vatn til slakting. Her dreiv dei med salting av slakt, ysting og baking og gjorde reint mjølkespanna. Det var som vårt grovkjøkken, berre mykje meir.

Slaktetid
Slaktetida var om hausten. Karane sto for det meste for det, medan gardakonene hadde ansvaret for behandlinga av kjøtet etterpå. Ein slakta griser, kalvar, sauer og lam. Blodet vart brukt til blodmat. Det vart laga pølser, rullepølse, hovost, sylterullar og syltelabbar. Kjøtet vart salta, noe vart røykt, og så vart det hengt til tørk. Pølseskinnet var grisetarmar. Det var ein stor jobb å gjera tarmane reine før dei kunne nyttast. Før ein fekk kjøtkvern, vart kjøtet hakka til kjøtdeig.

Baking
Før potet vart vanlig på 1800-talet, var det flatbrød ein åt attåt fisk og kjøt. Det heldt seg lenge som ein viktig del av kosthaldet. Flatbrødbakinga gjekk føre seg om hausten, etter at kornet var trøske og male. Dei heldt til i eldhuset eller i kjellaren der det var stelt til med steikehelle. Det var bakstekoner ein kunne leige til slikt arbeid dersom ein ikkje gjorde det med eigne folk på garden. Arbeidet gjekk føre seg frå tidleg morgon til seine kvelden.

Til større husstandar kunne ein baka 1000 leivar. Det vart brukt sammalt havremjøl, og litt rugmjøl til høgtidsbruk. Leivane vart lagt til ettertørk på stovelemen, før dei vart lagra i mannshøge ruver.

Veden dei brukte til baking var skjevlar. Det var tunne kjeppar som dei hadde skove borken av om våren og gitt til kyrne. Skjevlane vart lagra i la og turka til bakstedagen.

Vask og stell av klede
Koking av klede gjekk føre seg i eldhuset eller i kjellaren. Kleda vart kokt i store kjelar på grua eller omnen.

Mangletre
Ein gamal måte å glatta klede med var ved hjelp av mangletre. Det var som ei lita rulle. Ein bretta klede og la det rundt rulla. Så strauk ein over med treet.